امنیت اثبات پذیر
امنیت اثبات پذیر مفهومی است که تلاش می کند سطح ایمنی یک سیستم دیجیتال را از حالت ادعایی یا تجربی خارج کرده و آن را به چارچوبی دقیق، قابل اندازه گیری و مبتنی بر ریاضیات تبدیل کند. در این رویکرد، امنیت دیگر صرفاً به این معنا نیست که «تا امروز هک نشده»، بلکه به این معناست که بر اساس فرضیات مشخص رمزنگاری، می توان به صورت علمی و منطقی نشان داد شکستن یا دستکاری سیستم تا چه حد دشوار و پرهزینه است. این نوع نگاه به امنیت، به ویژه در حوزه ارز دیجیتال، اهمیت زیادی دارد؛ زیرا دارایی های واقعی کاربران مستقیماً به کد و پروتکل ها وابسته هستند. در امنیت اثبات پذیر، پروتکل ها به شکلی طراحی می شوند که بتوان رفتار آن ها را به طور رسمی تحلیل کرد. یعنی می توان ثابت کرد که اگر مهاجم بخواهد قوانین شبکه را نقض کند، باید مسئله ای بسیار پیچیده و عملاً غیرقابل حل را بشکند. این پیچیدگی معمولاً با مفاهیمی مانند «بیت امنیت» بیان می شود که نشان می دهد انجام یک حمله موفق چه میزان توان محاسباتی و منابع نیاز دارد. هرچه این عدد بالاتر باشد، هزینه حمله به قدری افزایش می یابد که از نظر اقتصادی و عملی غیرمنطقی می شود. اهمیت امنیت اثبات پذیر در این است که به شبکه های بلاکچینی امکان برنامه ریزی بلندمدت می دهد. وقتی معماری یک پروتکل پایدار باشد و بتوان امنیت آن را به طور رسمی اثبات کرد، توسعه دهندگان می توانند با اطمینان بیشتری به سراغ به روزرسانی ها، افزودن قابلیت های جدید و یکپارچه سازی با سیستم های مالی بزرگ تر بروند. در مقابل، سیستم هایی که فاقد چنین چارچوبی هستند، معمولاً به اصلاحات مکرر و واکنشی نیاز دارند و در برابر تهدیدهای نوظهور آسیب پذیرترند.
اولویت امنیت در اتریوم؛ نقشه راه بنیاد اتریوم تا امنیت ۱۲۸ بیتی
بنیاد اتریوم اعلام کرده است که در مسیر توسعه این شبکه، تمرکز اصلی خود را از افزایش صرفِ سرعت و کارایی به سمت ارتقای عمیق امنیت تغییر می دهد و قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۶ به سطح «امنیت اثبات پذیر ۱۲۸ بیتی» دست پیدا کند. این رویکرد جدید، بخشی از یک نقشه راه ساختارمند و مرحله به مرحله است که هدف آن بالا بردن استانداردهای امنیتی اتریوم و اعمال معیارهای سخت گیرانه تر برای راهکارهای zkEVM در لایه اول شبکه است.