امنیت بلاکچین اتریوم
امنیت بلاکچین اتریوم یکی از مهم ترین پایه های اعتماد در اکوسیستم ارز دیجیتال به شمار می رود و نقش کلیدی در پذیرش گسترده این شبکه ایفا می کند. اتریوم از ابتدا به گونه ای طراحی شده که امنیت آن تنها به یک عامل وابسته نباشد، بلکه ترکیبی از سازوکار اجماع، رمزنگاری پیشرفته و توزیع گسترده مشارکت کنندگان شبکه باشد. این ساختار باعث می شود کنترل یا دستکاری شبکه برای مهاجمان بسیار دشوار و پرهزینه شود. پس از گذار اتریوم به سازوکار اثبات سهام، مدل امنیتی شبکه وارد مرحله ای تازه شد. در این سازوکار، اعتبارسنج ها برای مشارکت در تأیید تراکنش ها باید دارایی خود را در شبکه قفل کنند و در صورت رفتار مخرب، با جریمه و از دست دادن سرمایه مواجه می شوند. همین پیوند مستقیم میان امنیت شبکه و منافع اقتصادی اعتبارسنج ها، انگیزه حمله را کاهش می دهد و پایداری بلندمدت بلاکچین را تقویت می کند. در واقع، امنیت اتریوم نه تنها فنی، بلکه اقتصادی نیز هست. در لایه فنی، امنیت بلاکچین اتریوم بر پایه الگوریتم های رمزنگاری و قراردادهای هوشمندی استوار است که به صورت متن باز توسعه داده می شوند. این شفافیت امکان بررسی مداوم کد توسط جامعه توسعه دهندگان و پژوهشگران امنیتی را فراهم می کند و باعث می شود آسیب پذیری ها سریع تر شناسایی و برطرف شوند. علاوه بر این، استفاده از حسابرسی های مستقل و تست های گسترده پیش از به روزرسانی های بزرگ، ریسک خطاهای بحرانی را کاهش می دهد.
اولویت امنیت در اتریوم؛ نقشه راه بنیاد اتریوم تا امنیت ۱۲۸ بیتی
بنیاد اتریوم اعلام کرده است که در مسیر توسعه این شبکه، تمرکز اصلی خود را از افزایش صرفِ سرعت و کارایی به سمت ارتقای عمیق امنیت تغییر می دهد و قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۶ به سطح «امنیت اثبات پذیر ۱۲۸ بیتی» دست پیدا کند. این رویکرد جدید، بخشی از یک نقشه راه ساختارمند و مرحله به مرحله است که هدف آن بالا بردن استانداردهای امنیتی اتریوم و اعمال معیارهای سخت گیرانه تر برای راهکارهای zkEVM در لایه اول شبکه است.