استیکینگ اتریوم
استیکینگ اتریوم به فرایندی گفته می شود که در آن دارندگان این ارز دیجیتال دارایی خود را در شبکه قفل می کنند تا در حفظ امنیت و تایید تراکنش های آن مشارکت داشته باشند. این روند با معرفی نسخه دوم اتریوم و مهاجرت آن از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام اهمیت بیشتری پیدا کرد. در این مدل جدید، به جای استفاده از تجهیزات سخت افزاری و مصرف بالای برق برای استخراج، افراد می توانند با سپرده گذاری مقدار مشخصی از اتریوم، به عنوان «اعتبارسنج» عمل کنند. افرادی که در استیکینگ شرکت می کنند، در واقع سرمایه ی خود را در اختیار شبکه قرار می دهند و در ازای آن پاداشی دریافت می کنند. این پاداش به صورت اتریوم پرداخت می شود و میزان آن به عوامل مختلفی مانند تعداد اعتبارسنج های فعال، مقدار کل اتریوم قفل شده در شبکه و مدت زمان مشارکت بستگی دارد. هدف اصلی از این روش، افزایش امنیت شبکه، جلوگیری از حملات احتمالی و تقویت پایداری سیستم بدون نیاز به ماینرهاست. همچنین، با توجه به اینکه دارایی های استیک شده تا زمانی مشخص قابل برداشت نیستند، این اقدام تأثیر مستقیم بر کاهش عرضه در گردش دارد و می تواند بر قیمت اتریوم در بازار نیز تأثیرگذار باشد. استیکینگ به ویژه برای سرمایه گذاران بلندمدت جذاب است، چرا که بدون نیاز به فعالیت مداوم، امکان کسب درآمد غیرفعال از نگهداری دارایی هایشان را فراهم می کند.
چرا اتریوم به دارایی محبوب شرکت های سرمایه گذار تبدیل شده است؟
با رشد چشم گیر بازار ارزهای دیجیتال و عبور گذرای ارزش کل این بازار از مرز سه هزار و هشتصد میلیارد دلار، توجه نهادهای سرمایه گذاری به اتریوم به طرز محسوسی افزایش یافته است. در یک ماه گذشته، شمار قابل توجهی از شرکت های بزرگ، حجم زیادی از این دارایی دیجیتال را به ترازنامه های خود افزوده اند و روند خرید آن به شکلی بی سابقه شدت گرفته است.