قرارداد هوشمند اتریوم
قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم یک نوع برنامه خودکار و غیرقابل تغییر است که مستقیماً روی بلاکچین اجرا می شود و بدون نیاز به واسطه، وظایف از پیش تعیین شده را انجام می دهد. این قراردادها در واقع مجموعه ای از دستورها و قوانین هستند که توسعه دهندگان با زبان هایی مانند سالیدیتی می نویسند و پس از استقرار روی شبکه، دقیقاً همان طور عمل می کنند که کدنویس آن ها تعیین کرده است. یکی از ویژگی های مهم این قراردادها، شفافیت و تغییرناپذیری آنهاست؛ یعنی زمانی که در بلاکچین ذخیره شدند، هیچ فرد یا نهادی نمی تواند آنها را ویرایش کند یا عملکردشان را دست کاری کند. قرارداد هوشمند اتریوم نقش بنیادی در شکل گیری اکوسیستم گسترده این شبکه دارد. بسیاری از برنامه های غیرمتمرکز، توکن ها، سازمان های خودگردان و حتی پروتکل های مالی پیشرفته مثل دیفای، همگی با اتکا به همین قراردادها ساخته می شوند. کاربران برای تعامل با قرارداد هوشمند، درخواست هایی را ارسال می کنند و قرارداد بر اساس قوانین از پیش تعیین شده، نتیجه را محاسبه و روی بلاکچین ثبت می کند. برای مثال، زمانی که کاربر مالی را واریز می کند، قرارداد بدون پرسش از هیچ بانک یا مرجع مرکزی، مالکیت دارایی را مدیریت می کند و تراکنش را تکمیل می کند. ماهیت خودکار قراردادهای هوشمند اعتماد را از یک نقطه مرکزی به کد منتقل می کند. در سیستم های سنتی، طرفین باید به سازمان یا شخصی اعتماد کنند که مقررات را اجرا کند، اما در اتریوم، این کد است که حکم می کند چه اتفاقی بیفتد. به همین دلیل، امنیت، شفافیت و دقت این قراردادها اهمیت حیاتی دارد؛ کوچک ترین خطای کدنویسی می تواند پیامدهای مالی بزرگی ایجاد کند، زیرا قرارداد همان طور که نوشته شده عمل می کند، نه همان طور که نویسنده قصد داشته است. این ویژگی هم زمان نقطه قوت و چالش برانگیز قراردادهای هوشمند است و باعث شده توسعه و بررسی امنیتی آنها به یک حوزه تخصصی تبدیل شود.
تقویت حریم خصوصی اتریوم با پروتکل جدید سیکرت سانتا مبتنی بر اثبات بدون دانش
پژوهشگران شبکه اتریوم در حال کار روی یک پروتکل تازه هستند که نخستین بار اوایل سال جاری مطرح شد و می تواند با اتکا به «اثبات بدون دانش» سطح جدیدی از حریم خصوصی را به این شبکه بیاورد. این پروتکل که ایده آن توسط یک مهندس سالیدیتی به نام آرتِم چیستیاکوف ارائه شده، نسخه ای مبتنی بر بلاکچین از بازی معروف «سِکرت سانتا» یا «هدیه مخفی» است، اما با هدف حل یکی از مهم ترین چالش های فضای اقتصاد دیجیتال: ناشناس سازی تراکنش ها بدون خدشه وارد شدن به امنیت.
