تقویت حریم خصوصی اتریوم با پروتکل جدید سیکرت سانتا مبتنی بر اثبات بدون دانش

چیستیاکوف جزئیات این طرح را در قالب پژوهشی با عنوان «سکرت سانتای مبتنی بر اثبات بدون دانش» (ZKSS) در انجمن اتریوم منتشر کرده است؛ طرحی که نخستین بار ژانویه امسال روی پلتفرم arXiv قرار گرفت. در بازی سنتی سیکرت سانتا، هر فرد به طور ناشناس هدیه ای برای یک نفر دیگر تهیه می کند و خودش نیز هدیه ای از شخصی ناشناس دریافت می کند. این چرخه هدیه دهی ناشناس، الهام بخش توسعه یک الگوریتم سه مرحله ای روی اتریوم شده تا بتوان مشابه این مفهوم را در یک محیط کاملاً شفاف مثل بلاکچین پیاده سازی کرد، بدون آنکه داده خصوصی افراد افشا شود.

اما اجرای نسخه بلاکچینی این بازی چالش های جدی دارد. هر تراکنش روی اتریوم برای همه قابل مشاهده است، بنابراین باید روشی وجود داشته باشد که مشخص نکند چه کسی به چه فردی هدیه ارسال می کند. از طرف دیگر، بلاکچین فاقد تصادفی بودن واقعی است؛ پس شرکت کنندگان باید تصادفی بودن خود را تولید کنند و مکانیسم بازی باید طوری طراحی شود که هیچ فردی نتواند بیش از یک بار شرکت کند یا خودش را به عنوان گیرنده انتخاب کند.

اهمیت این پژوهش زمانی بیشتر می شود که بدانیم بحث «حریم خصوصی بلاکچین» در ماه های اخیر با پیوند روزافزون اقتصاد سنتی و اقتصاد دیجیتال داغ تر شده است. قابلیتی که ZKSS معرفی می کند، می تواند در حوزه هایی مانند رأی گیری ناشناس، ساختارهای حکمرانی غیرمتمرکز مثل DAOها، سیستم های گزارش محرمانه، و حتی ایردراپ های خصوصی به کار گرفته شود؛ جاهایی که افراد باید ثابت کنند عضو رسمی هستند اما نوع رأی یا اطلاعاتشان را مخفی نگه دارند.

چیستیاکوف در پاسخ به پرسش هایی درباره انتشار نسخه متن باز یا زمان اجرایی سازی، تنها گفته است: «در حال کار روی آن هستیم.»

همچنین بخوانید: سقوط ۱۰ درصدی اتریوم؛ هشدار نهنگ ها و لیکوییدهای سنگین

اما روش کار دقیق این سیستم چگونه است؟ در نسخه آزمایشی که با سالیدیتی نوشته شده، از اثبات بدون دانش برای تأیید ارتباط میان فرستنده و گیرنده استفاده می شود؛ بدون آنکه هویت فرستنده مشخص شود. در این میان، یک «رِلیِر تراکنش» نیز به عنوان واسطه وارد عمل می شود و تراکنش ها را به جای کاربر ارسال می کند، تا هویت اصلی فرد کاملاً ناشناس باقی بماند.

در مرحله ثبت نام، تمام شرکت کنندگان آدرس اتریوم خود را در یک قرارداد هوشمند وارد می کنند تا فهرست رسمی افراد شکل بگیرد. سپس هر شرکت کننده با یک امضای دیجیتال مشخص «تعهد» می دهد که فقط یک بار وارد بازی می شود؛ موضوعی که جلوی تقلب و ساخت هویت های متعدد را می گیرد. بعد از آن، هر فرد یک عدد تصادفی محرمانه را به صورت ناشناس و از طریق رِلیِر در اختیار قرارداد می گذارد تا فهرستی از اعداد رمزگذاری شده ساخته شود. این روش اجازه می دهد گیرندگان بتوانند آدرس تحویل هدیه را رمزگذاری کنند؛ به طوری که تنها «سانتای اختصاصی» آن را بخواند.

در پایان، هر شرکت کننده یکی از اعداد تصادفی دیگران را انتخاب می کند و پس از پردازش، هویت گیرنده برای او مشخص می شود؛ بدون آنکه اطلاعات اضافی درباره سایر مشارکت کنندگان فاش شود. این روند علاوه بر کاربرد سرگرمی محور، نمونه ای پیشرفته از تلفیق بلاکچین و حریم خصوصی است که می تواند مسیر توسعه ابزارهای نوین در اقتصاد دیجیتال و شبکه اتریوم را بازتر کند.

همچنین بخوانید: رشد احتمالی اتریوم تا ۵۵۰۰ دلار و بررسی کف بازار ارز دیجیتال