پروتکل محرمانگی
پروتکل محرمانگی در دنیای بلاکچین و اقتصاد دیجیتال به مجموعه ای از سازوکارها و روش های رمزنگاری گفته می شود که هدف اصلی آن ها حفاظت از اطلاعات حساس کاربران است؛ اطلاعاتی مانند هویت، مبدا و مقصد تراکنش ها، یا محتوای داده هایی که روی شبکه ردوبدل می شود. از آنجا که بلاکچین ذاتاً شفاف است و تمام فعالیت ها روی یک دفترکل عمومی ذخیره می شود، ایجاد محرمانگی انتخابی به صورت یک چالش جدی مطرح شده است. پروتکل های محرمانگی تلاش می کنند این مشکل را حل کنند و به کاربران اجازه دهند بدون افشای داده های خصوصی، همچنان از امنیت و شفافیت ساختار بلاکچین بهره ببرند. این پروتکل ها معمولاً بر پایه تکنیک های پیشرفته رمزنگاری مانند «اثبات بدون دانش»، «رمزگذاری همگنی» یا «ترکیب کننده های تراکنش» کار می کنند. هدف این است که بتوان ثابت کرد یک تراکنش یا یک عمل خاص به طور صحیح انجام شده، اما جزئیاتی مانند میزان دارایی، هویت شخص یا محتوای پیام پنهان بماند. چنین قابلیتی همان چیزی است که به افراد، سازمان ها و حتی شرکت های بزرگ اجازه می دهد بدون نگرانی از نظارت عمومی، فرایندهای مالی، رأی گیری، مدیریت دارایی یا حتی تعاملات سازمانی را روی بلاکچین انجام دهند. پروتکل های محرمانگی تنها یک ابزار فنی نیستند؛ آن ها بخشی ضروری از آینده اقتصاد دیجیتال محسوب می شوند. در جهانی که تراکنش ها هر روز بیشتر به سمت فضای غیرمتمرکز حرکت می کنند، محافظت از اطلاعات شخصی و تجاری اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. از یک سو کاربران می خواهند دارایی و هویتشان فاش نشود، و از سوی دیگر، پلتفرم ها باید مطمئن شوند که عملیات به درستی انجام شده و امکان تقلب یا سوءاستفاده وجود ندارد. پروتکل های محرمانگی دقیقاً در نقطه میان این دو نیاز عمل می کنند: هم محرمانگی را حفظ می کنند و هم صحت و اعتبار تراکنش ها را تضمین می کنند. به همین دلیل، بسیاری از پروژه های اتریوم، دیفای، سازمان های خودگردان و حتی سامانه های رأی گیری دیجیتال به سمت استفاده از این پروتکل ها حرکت کرده اند. در نهایت، محرمانگی نه به معنای پنهان کاری، بلکه به معنای «حق انتخاب در افشای اطلاعات» است؛ حقی که پروتکل های محرمانگی تلاش می کنند با استفاده از فناوری های نوین آن را به کاربران بازگردانند.
تقویت حریم خصوصی اتریوم با پروتکل جدید سیکرت سانتا مبتنی بر اثبات بدون دانش
پژوهشگران شبکه اتریوم در حال کار روی یک پروتکل تازه هستند که نخستین بار اوایل سال جاری مطرح شد و می تواند با اتکا به «اثبات بدون دانش» سطح جدیدی از حریم خصوصی را به این شبکه بیاورد. این پروتکل که ایده آن توسط یک مهندس سالیدیتی به نام آرتِم چیستیاکوف ارائه شده، نسخه ای مبتنی بر بلاکچین از بازی معروف «سِکرت سانتا» یا «هدیه مخفی» است، اما با هدف حل یکی از مهم ترین چالش های فضای اقتصاد دیجیتال: ناشناس سازی تراکنش ها بدون خدشه وارد شدن به امنیت.