نقدینگی بازار ارز دیجیتال
نقدینگی بازار ارز دیجیتال به معنای میزان سهولت و سرعتی است که می توان یک رمزارز را بدون ایجاد تغییر قابل توجه در قیمت آن خرید یا فروش کرد. هرچه نقدینگی یک بازار بالاتر باشد، معاملات در آن روان تر انجام می شوند و فاصله بین قیمت خرید و فروش (اسپرد) کمتر است. در بازارهایی با نقدینگی بالا، ورود و خروج سرمایه به سادگی انجام می شود و سرمایه گذاران می توانند دارایی خود را بدون نگرانی از افت یا جهش ناگهانی قیمت به پول نقد یا ارز دیگر تبدیل کنند. نقدینگی معمولاً تحت تأثیر عواملی مانند حجم معاملات روزانه، تعداد صرافی هایی که رمزارز در آن ها معامله می شود، حضور بازارسازان و تقاضای عمومی برای آن دارایی است. رمزارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم به دلیل حجم بالای معاملات و پذیرش گسترده، از نقدینگی بالایی برخوردارند؛ در حالی که توکن های کوچک تر یا تازه وارد معمولاً نقدینگی کمتری دارند، و همین امر باعث می شود در هنگام معامله، تغییرات قیمتی شدیدی در آن ها رخ دهد. به طور کلی، نقدینگی بالا نشانه ای از سلامت و پایداری یک بازار است، زیرا بیانگر حضور فعال خریداران و فروشندگان و اعتماد بیشتر سرمایه گذاران است. در مقابل، نقدینگی پایین می تواند باعث نوسانات شدید، افزایش هزینه معاملات و کاهش جذابیت آن بازار برای سرمایه گذاران حرفه ای شود.
سقوط بیت کوین به زیر سطح ۱۰۵ هزار دلار؛ نشانه ای از آماده باش سرمایه های تازه برای ورود
ارز دیجیتال بیت کوین سطح ۱۰۵ هزار دلاری را از دست داد و این موضوع باعث افزایش نگرانی ها در بازار شد، زیرا فشار فروش در سراسر بازار ارزهای دیجیتال شدت گرفته است. افت ناگهانی قیمت درست در زمانی اتفاق می افتد که اعتماد معامله گران تضعیف شده، نوسانات در حال افزایش است و بسیاری از فعالان بازار انتظار کاهش بیشتر قیمت را دارند. با این حال، در پس زمینه بازار، یک شاخص مهم زنجیره ای نشان می دهد که ممکن است یک تغییر مهم در نقدینگی در راه باشد؛ تغییری که در گذشته معمولاً مقدمه ی جهش های بزرگ بوده است.