پروژه های لایه دو اتریوم
با افزایش محبوبیت اتریوم و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) بر روی آن، مشکل مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم به یکی از چالش‌های اصلی این پلتفرم تبدیل شده است. افزایش تعداد تراکنش‌ها باعث کندی شبکه و افزایش هزینه‌های تراکنش‌ها شده است. برای حل این مشکل، پروژه‌های لایه دو اتریوم به عنوان راهکاری کارآمد مطرح شده‌اند. لایه دو اتریوم به مجموعه‌ای از پروتکل‌ها و شبکه‌هایی گفته می‌شود که در بالای لایه اول اتریوم (خود بلاک چین اتریوم) ساخته می‌شوند و با هدف افزایش مقیاس‌پذیری و کاهش هزینه‌های تراکنش‌ها عمل می‌کنند. این شبکه‌ها با انجام بخشی از محاسبات و پردازش تراکنش‌ها خارج از بلاک چین اصلی، به اتریوم کمک می‌کنند تا بتواند تعداد تراکنش‌های بیشتری را در واحد زمان پردازش کند.
ویتالیک بوترین: تمرکز اتریوم بر لایه ۲ و غیرمتمرکزسازی بیشتر
بوترین این موضع را در حالی اتخاذ کرده است که شبکه های لایه ۲ به دلیل تمرکززدایی رو به افزایش انتقاداتی را دریافت کرده اند.